The 5-Second Trick For เพลงโปรด
The 5-Second Trick For เพลงโปรด
Blog Article
ส่วนมากภาษาที่ใช้เขียนเพลง มาจากการอ่านวรรณกรรม ด้วยเบียร์ชอบอ่านอะไรที่สนุก ชอบนักดนตรีที่เขียนเพลงเป็นปรัชญา “ผมไม่คิดว่าตัวเองจะเขียนเพลงได้นะ คือตั้งแต่เล็กจนโตผมเขียนบทร้อยกรองร้อยแก้วไม่เป็นเลย ผมพูดได้อย่างเดียวว่าสิ่งที่พลิกชีวิตผมคือการเข้าเรียนมหาวิทยาลัย แล้วก็ไปทำงานกิจกรรม เจอวัฒนธรรมแสวงหา จึงหล่อหลอมให้เราต้องอ่านหนังสือ เข้าใจปัญหาสังคม ว่าต้องจัดการกับสังคมอย่างไร สรุปว่าวัตถุดิบของเพลงมาจากวรรณกรรม งานวิชาการซะส่วนใหญ่”
ชวนฟังเพลงจากศิลปินดังไต้หวันที่ช่วยขับเคลื่อนกฎหมายสมรสเพศเดียวกัน
ในใจกลางมหานครที่พลุกพล่าน ที่ซึ่งตึกระฟ้าตั้งตระหง่านเหนือท้องฟ้า และถนนที่ครึกครื้นไปด้วยจังหวะของชีวิต มีเรื่องราวที่ซับซ้อนและเชื่อมโยงถึงกันเหมือนในเมือง นั่นคือเรื่องราวของบาเบล เป็นเรื่องราวที่เปิดเผยโดยมีฉากหลังเป็นโลกที่วัฒนธรรมปะทะกันและภาษาผสมผสานกัน ซึ่งความหลากหลายของมนุษยชาติเป็นทั้งแหล่งที่มาของความเข้มแข็งและสาเหตุของความขัดแย้ง
หัวใจของการเล่าเรื่องที่แหวกแนวนี้คืออเล็กซ์ ชายหนุ่มที่มีความปรารถนาอันแรงกล้าที่จะหลุดพ้นจากข้อจำกัดของสังคมและยอมรับตัวตนที่แท้จริงของพวกเขา อเล็กซ์เกิดมาในโลกที่ยืนกรานในคำจำกัดความที่เข้มงวดของเพศและเรื่องทางเพศ อเล็กซ์พยายามดิ้นรนเพื่อค้นหาสถานที่ของพวกเขาในโลกที่ดูเหมือนจะมุ่งมั่นที่จะบรรจุพวกเขาไว้และบังคับให้พวกเขาปฏิบัติตามบรรทัดฐานทางสังคม
เราช่างห่าง ไกลกันเหลือเกิน ฉันเองก็ไม่รู้ เมื่อไรจะได้พบ(เธอ)
และเมื่อพวกเขาเดินทางผ่านช่วงขึ้นๆ ลงๆ ของชีวิต พวกเขาก็เข้าใจว่ามาตรวัดความสำเร็จที่แท้จริงไม่ได้อยู่ที่ความมั่งคั่งหรือสถานะ แต่อยู่ที่ความสัมพันธ์ที่พวกเขาเลี้ยงดูมา และผลกระทบที่พวกเขามีต่อชีวิตของคนรอบข้าง เพราะในโลกที่การเปลี่ยนแปลงคงที่เพียงอย่างเดียว ความเชื่อมโยงที่พวกเขาสร้างและความทรงจำที่พวกเขาแบ่งปันจะคงอยู่ต่อไปอีกนานหลังจากฝุ่นคลี่คลายและถนนหนทางว่างเปล่า
ปลอบโยนความฝันที่มันอ่อนแรง ปลอบโยนความฝันที่มันอ่อนแรง
หัวใจของการเล่าเรื่องอันไร้ตัวตนนี้คือเอมิเลีย หญิงสาวที่ชีวิตจมอยู่กับความธรรมดาแต่ยังโหยหาสิ่งพิเศษ เมื่อติดอยู่กับการดำรงอยู่ทางโลกีย์ที่ปิดกั้นจิตวิญญาณของเธอและทำให้ประสาทสัมผัสของเธอบอด เธอพบความปลอบใจในโลกแห่งความฝัน ที่ซึ่งทุกสิ่งเป็นไปได้และขีดจำกัดของความเป็นจริงนั้นไร้ขอบเขต
ลูเมี่ยน ลี บังเอิญค้นพบความผิดปกติในหมู่บ้านอันห่างไกลความเจริญของตน ไหนจะความฝันพิสดารที่เขาต้องพบเจอทุกค่ำคืน ซึ่งนำไปสู่การผจญภัยที่เต็มไปด้วยปริศนา
“ก็เลยคิดว่า ถ้าเราจะสร้างวงต่อไป เราต้องมีเครื่องดนตรีที่แปลกออกไปจากเครื่องดนตรีสากล อาจจะเป็นเล่นกีต้าร์ สีไวโอลิน ผสมกับแคน พิณ เราต้องการให้มันหลากหลายในด้านวัฒนธรรม เครื่องดนตรีของภูมิภาคแถบนี้มารวมกัน”
เพลงนี้ไม่มีเนื้อร้อง ไม่มีถ้อยคำ เล่าเรื่องด้วยเสียงที่ชวนจินตนาการผ่านเครื่องดนตรีน้อยชิ้น เสียงกีตาร์โปร่งทำให้เรารู้สึกโล่งเบาสบาย กราฟอารมณ์ของเพลงนี้เหมือนเรากำลังดูหนังดราม่าดีๆ สักเรื่องที่ค่อยๆ พาความรู้สึกไปยังจุดสูงสุดที่มีเสี้ยวความคิดเกี่ยวกับอดีต ปัจจุบัน อนาคต สลับวนในหัวของคุณเร็วๆ เหมือนความทรงจำมากมายรุมต่อยหมัดรัวๆ ใส่คุณ แล้วค่อยๆ คลี่คลายออกให้รู้สึกถึงความงดงาม
ส่วนสำคัญสำหรับเบียร์ต่อพรรคอนาคตใหม่อีกอย่างคือการแต่งเพลง ‘ทุ่งฝันวันใหม่’ เพลงที่ผ่านการคัดเลือกจากโครงการ “ร่วมสร้างอนาคตใหม่ผ่านเสียงดนตรี” เพลง ฝันอันห่างไกล ในความหมายที่มองไปให้ถึงสังคมอันเทียมเท่า การปลุกความหวังของคนที่จะคานอำนาจรัฐเผด็จการ พร้อมกับดูแลดอกผลเสรีที่จะเกิดขึ้นในอนาคตนับจากนี้ไป
ไม่บังคับใจเธอ หากเจอคนที่ฝัน หวังเพียง ใครคนนั้น จะใกล้เคียงคนอย่างฉัน
หน้าแรก ขอเพลง เสื้อยืดนักดนตรี blogspot pinterest